Karin Latuheru

Wat vind je het allerleukste aan werken bij Hilversum Marketing?

Geen dag bij Hilversum Marketing is hetzelfde. Mijn enige vaste ritueel? ’s Ochtends om 9.00 uur het alarm uitzetten en aan het eind van de dag weer erop. Daartussen gebeurt er echt van alles: van campagnes bedenken en uitwerken zoals voor de Stadsdichter, Sinterklaas en Live 2000, tot samen met Michelle sleutelen aan de UITagenda en UITmail, en overleggen met partners in de stad. Wat mij energie geeft, zijn de mensen. Ik hou van al hun ‘eigen-aardigheden’. Of ik nu spar met bijvoorbeeld Museum Hilversum of het Dudok Architectuur Centrum, of aan de balie bezoekers enthousiast maak zodat ze met een glimlach en een lijst vol tips de stad in trekken… dát maakt mijn werk zo leuk.

En dan mijn collega’s. Met hen kan ik hard werken én vooral ook hard lachen. Daardoor stap ik (meestal) met een glimlach ons pand binnen en ga ik met nóg meer energie weer naar huis.

Welke plek in Hilversum zou jij tippen om een keer te bezoeken?

Lastig kiezen, maar als ik één plek moet tippen dan is het toch ons iconische gele Dudok Raadhuis. Gebouwd in 1931 en nog altijd verbaast het mij hoe modern het voelt! Dudok werkte nauw met Gispen samen. In het Raadhuis vind je naast de bekende bol-lampen bijvoorbeeld ook buisframe stoelen van zijn hand. Thuis heb ik zelf de Gispen 412-fauteuils… dat verklaart misschien waarom ik me zo senang voel wanneer ik daar rondstruin.

Daarnaast heeft Museum Hilversum een speciaal plekje bij mij. Toen de VVV daar nog gevestigd was, heb ik van dichtbij meegemaakt hoe tentoonstellingen worden bedacht en opgebouwd. De expositie World Press Photo 2013 staat me bijvoorbeeld nog goed bij: de foto van een vrouw die haar hele gezin verloren heeft door een aanval uit Syrië… toen hield ik het niet droog. Ik ben echt van het museum gaan houden, en ze weten daar dat ze me altijd mogen bellen voor hulp bij een opening.

Wat is jouw mooiste herinnering aan Hilversum? 

Ik ben niet in Hilversum geboren en heb hier ook mijn schooltijd niet doorgebracht, dus geen spannende verhalen over eerste liefdes of avonden stappen in het centrum. Mijn mooiste herinnering ligt bij de zondagmiddagen bij de opa en oma van mijn lief, die aan de Bosdrift woonden. Eerst een wandeling over de Hoorneboegse heide, en daarna stond er een tafel vol met heerlijk Indisch eten klaar. Na het eten raceten we naar de Koninginneweg om een enorme beker Italiaans ijs te halen bij Ben Ebbing. En dan nog sneller terug, waar de familie al met een bakje en lepel klaar zat!